ค่ำคืนหวานในวันวานใต้แสงจันทร์
จุมพิตนั้นทำใจสั่นหวั่นไหว
รัตติกาลเคลื่นผ่านอย่างเร็วไว
พร้อมหัวใจที่เคลื่อนผ่านกาลเวลา
คิดถึงจันทร์ดวงเก่าที่เฝ้ามอง
ด้วยใจหมองระคนสเน่หา
ค่ำคืนนี้มีเพียงแสงดารา
ส่องเจิดจ้าบดบังพลังจันทร์
ขอลาจันทร์ดวงนี้ที่คิดถึง
ไม่ดันดึงความรู้สึกที่แรงกล้า
ทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วหลับตา
ร้องเพรียกหาคืนหวานที่ผ่านพลัน
จุมพิตนั้นทำใจสั่นหวั่นไหว
รัตติกาลเคลื่นผ่านอย่างเร็วไว
พร้อมหัวใจที่เคลื่อนผ่านกาลเวลา
คิดถึงจันทร์ดวงเก่าที่เฝ้ามอง
ด้วยใจหมองระคนสเน่หา
ค่ำคืนนี้มีเพียงแสงดารา
ส่องเจิดจ้าบดบังพลังจันทร์
ขอลาจันทร์ดวงนี้ที่คิดถึง
ไม่ดันดึงความรู้สึกที่แรงกล้า
ทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วหลับตา
ร้องเพรียกหาคืนหวานที่ผ่านพลัน
ฝากจุมพิตลาจันทร์คืนวันจาก
ทั้งแสนยากยั้งหยุดสุดสิ้นฝัน
หยาดน้ำค้างพร่างตาด้วยจาบัลย์
หยดในคืนคราวสวรรค์พลันลับเลือน
ขอถ้อยคำของดินถึงถิ่นฟ้า
ผ่านดาราแด่จันทร์อันเอ่ยเอื้อน
หากวันใดใจเศร้ายามเหงาเยือน
จันทร์จงเคลื่อนคืนมาข้าฯจะรอ