 หากคืนนี้ มีน้อง ปองใจภักดิ์ ผูกสมัคร รักใคร่ ไม่แปรผัน มีเราสอง ครองคู่ อยู่ด้วยกัน ชี้ชมจันทร์ ดวงดาว พราวนภา ฟังสำเนียง เสียงเธออ้อน นอนหนุนตัก ด้วยความรัก ผูกพัน ใฝ่ฝันหา เย็นน้ำค้าง พร่างพรม ลมพัดมา บนท้องฟ้า เมฆน้อย ลอยเล่นลม หริ่งร่ำร้อง ก้องไป ในไพรสัณฑ์ เธอกับฉัน ครองคู่ อยู่สุขสม เฝ้าถนอม กล่อมน้อง ประคองชม ร่วมภิรมย์ สมสวาท ไม่คลาดครา แต่คืนนี้ มีเพียงฉัน รำพันเพ้อ ไม่มีเธอ เคียงฉัน ดังฝันหา มีดวงเดือน เคียงดาว พราวนภา มีท้องฟ้า กับความเหงา ใต้เงาจันทร์ ชลนา ทิชากร |  ในคราก่อน ย้อนชื่น คืนเดือนหงาย ศศิฉาย พรายพร่าง ช่างสุขสันต์ หมอนตักอุ่น หนุนแนบ แอบอิงกัน ใต้แสงจันทร์ หรรษา พาภิรมย์ พจน์มาน หวานล้ำ ชุ่มฉ่ำนัก อ้อนคำรัก ถักทอ ลออฉม เอ่ยจำนรรจ์ สรรสุข ทุกคำคม ชื่นเชยชม ปมรัก สลักตรึง ลมรำเพย เผยผ่าน พยานรัก เรไรทัก ปักมนต์ เข้าดลขึง เจ้าเขียดกบ ปรบมือ กันอื้ออึง สุดซาบซึ้ง คลึงเคล้า เฝ้าสัญญา จากมินาน หวานปลื้ม ลืมแล้วเหรอ พอมาเจอ อีกครั้ง ช่างขมปร่า เธอแอบอิง หญิงอื่น ชื่นชีวา จันทร์แจ่มฟ้า น่าเบื่อ มิเหลือใคร  "ดิน" |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
29 เมษายน 2024, 06:56:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ท้องฟ้ากับความเหงา (อ่าน 11465 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
