ชื่อกลอน : สายฝน
ผู้แต่ง : พลังบุปผา

   ฉันเกลียดฤดูฝน
ตกทีไรทำหมองหม่นทุกเวลา
ทำไมนะทำไม....
สายฝน..ต้องมากับความเหงา
 
  เมื่อพูดถึงสายฝน
ฉันก็นึกถึงแค่ซองบุหรี่สีเขียว
เดี๋ยวๆ นั่นมันคนละสายฝนกันแล้ว
ทำไมนะทำไม...
 
  ฉันคิดถึงวันก่อนๆ
ในตอนที่คนๆ หนึ่งจุดบุหรี่สายฝน
ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย
แต่นั่นก็ทำให้ฉันรักฤดูฝน

   สายฝนที่ไร้สายฝน
วันคืนที่แสนเจ็บปวดใจหวนคืนไม่รู้จบ
ที่ฉันรักสายฝน
คงเป็นเพราะช่วยกลบรอยน้ำตา

   ทำไมนะทำไม...
เธอคนดีจึงจากไป
ทิ้งเพียงแผลในใจ
อวลกลิ่นสายฝน
ในวันที่สายฝนพรำ...