ชื่อเรื่อง : สายฝนกับคนเหงา
                                                                             
                                                                            ผู้แต่ง : tun


                                                                        เพียงสายลม ผิวแผ่ว แผ้วพัดผ่าน
                                                                       หนาวสะท้าน ทั้งกายใจ ให้ห่วงหา
                                                                         แสงตะวัน ถูกปิดกั้น ด้วยเมฆา
                                                                       ยิ่งพาลพา ทุกฉากตอน ให้ย้อนคืน

                                                                       กดรีโมท เปิดเพลง ไล่ความเหงา
                                                                        บอกตัวเรา โอ้ใจจ๋า จงอย่าฝืน
                                                                       ลบอดีต ภาพวันวาน การกล้ำกลืน
                                                                     ความขมขื่น แสนเศร้าโศก โบกมือลา

                                                                       เสียงคุ้นหู บรรเลงแว่ว แนวเพลงรัก
                                                                        เหมือนมีดปัก ใจยับเยิน เกินรักษา
                                                                          หยาดน้ำฝน ไหลหลั่งรด พสุธา
                                                                       หยาดน้ำตา หลั่งไหลหยด รดกลางใจ

                                                                        วอนท้องฟ้า ร้องคำราม ยามสะอื้น
                                                                      วอนสายฝน ลบความขมขื่น ทุกเงื่อนไข
                                                                       วอนสายลม พัดความเหงา เอาออกไป
                                                                         ให้หัวใจ เลิกหมองหม่น เมื่อฝนซา