แอบร้องไห้ใต้ต้นโพธิ์โถความรัก
ต้องมาหักทิ้งไปพาใจเก้อ
อุตส่าห์นัดห้าโมงเราคงเบลอ
แต่ดันเผลอสามทุ่มจึงกลุ้มใจ
เงินตกเบิกเป็นฟ่อนยังนอนนิ่ง
เพียงน้องหญิงคืนรักอย่าผลักไส
ขอนัดพบอีกครั้งงานบั้งไฟ
ริมก่อไผ่ที่เก่าตอนเก้าโมง
ณ วันจันทร์เดือนเจ็ดอย่าเด็ดรัก
จะประจักษ์รักนี้ตรงที่โล่ง
ขอให้เชื่อใจพี่ไม่มี,โกง
วอนเชื่อมโยงสายใยอย่าใจดำ
“ไพร พนาวัลย์”
เดินปิดห้องร้องไห้ใต้ต้นโศก
เสียงวิโยคใต้โพธิ์โธ่ใครร่ำ
ท้องฟ้าอืดมืดมนฝนพรำพรำ
ถูกขย้ำเททิ้งหญิงหลายใจ
เธอมิสนคนลำพูนวัยปูนนี้
ลพบุรีเป็นยาทานขนานไหน
เงินเป็นฟ่อนนอนกระเป๋าเจ้าทิ้งไกล
บุญบั้งไฟวันใดเลยจะเผยมา
หากเดือนเจ็ดวันจันทร์พันไม่รัก
ณัชแปรพักตร์ผลักไสไม่มาหา
ดินเย้ยหยันฟันหลอบอกขอลา
ยอมดับดิ้นสิ้นชีวาคาต้นไทร
ต้นโศก ต้นโพธิ์ ต้นไทร ต้นใดดีน้อ
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
