คงมิต่างอย่างไรจากใจฉัน
ทุกคืนวันฝันพี่ไม่มีสาว
ได้เพียงแต่แลโลมโสมสกาว
ดาราพราววาววับประดับใจ
หรีดหริ่งร้องซ้องแซ่แห่ขับขาน
ซาบดวงมานปานดนตรีปี่พาทย์ไฉน
ประโลมแม้นแทนสาวทุกคราวไป
กล่อมฤทัยไสยาทุกคราครัน
กระชุ่มกระชวยรวยรินชื่นกลิ่นหอม
ผกาล้อมย้อมยวนราวสวนสวรรค์
ถึงอนาถขาดสุดาวิลาวัณย์
แต่ทรวงฉันนั้นระรื่นชื่นเสาวคนธ์
เมื่อชาตินี้มีใจไร้สวาท
ด้วยนิราศขาดรักประจักษ์ผล
ไร้ถวิลสิ้นขนิษฐ์ชิดกมล
ไม่อับจนทนเหงาเพราะเฝ้ารอ...
-บูรพาฯ-
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
