..ขออนุญาตต่อคุณพี่บูรพา ท่าพระจันทร์ เจ้าค่ะ..
แค่เลียบเคียงเมียงมองนองน้ำตา
 .........................
ท่าพระจันทร์วันวานเคยหวานชื่น
ระลอกคลื่นเคลื่อนขับวับวามหา
เสียงลำนำขับขานผ่านธารา
ปล่อยแก้วตาน้องนางอย่างเดียวดาย

ไร้สำเนียงเสียงเย้าสาวนิติ
ดอกรักผลิไม่นานพาลห่างหาย
เจ้าพระยาวันนี้ขาดพี่ชาย
เขาคงหน่ายแหนงหน้าท่าพระจันทร์

กาลเวลาเลยล่วงคอยห่วงหา
เจ้าพระยาส่งข่าวช่วยเข้าฝัน
มีคนคอยริมท่าทุกวารวัน
จนตะวันลับฟ้าไม่ลาจร
     ..กุสุมา..