แค่เลียบเคียงเมียงมองนองน้ำตา
......................... 
ท่าพระจันทร์วันวานเคยหวานชื่น
ระลอกคลื่นเคลื่อนขับวับวามหา
เสียงลำนำขับขานผ่านธารา
ปล่อยแก้วตาน้องนางอย่างเดียวดาย
ไร้สำเนียงเสียงเย้าสาวนิติ
ดอกรักผลิไม่นานพาลห่างหาย
เจ้าพระยาวันนี้ขาดพี่ชาย
เขาคงหน่ายแหนงหน้าท่าพระจันทร์
กาลเวลาเลยล่วงคอยห่วงหา
เจ้าพระยาส่งข่าวช่วยเข้าฝัน
มีคนคอยริมท่าทุกวารวัน
จนตะวันลับฟ้าไม่ลาจร
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
