ท่าฉลอม จอมใจ ไม่ไปหา
ปวดอุรา จริงแท้ ชะแง้ถาม
เรือทุกลำ ช้ำเกิน เพลินมองตาม
ไร้วี่แวว นงราม ทรามชชื่นเอย
หรือน้องข้าม เจ้าพระยา หนีหน้ารัก
ออกทะเล เหหัก รักเจ้าเอย
มาแรมร้าง ห่างหาย หมายชื่นเชย
แต่อกเอ๋ย เลยชวด ปวดจาบัลย์
ท่าฉลอม สิ้นมนต์ ทนไม่ไหว
ออกเรือไป ไร้จุด สุดหวาดหวั่น
นับแต่นี้ ต่อไป ในทุกวัน
จะไม่หัน หลังกลับ ขอลับลา
พันทอง
๒/๐๖/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
