.jpg)
บางครั้งเบื่อเหลือทนต้องหม่นหมอง
นั่งเหม่อมองกลัดกลุ้มจนลุ่มหลง
เมียล้มตายจ่ากไปไม่มั่นคง
ชีวิตรักต้องจบลงขาดสัมพันธ์
ต้องกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกชายหมายพึ่งพิง
ลูกสามคนทำทุกสิ่งสร้างหลักฐาน
มิหวนกลับมาชื่นชมตั้งนมนาน
คงลืมบ้านเรือนหลังนี้ไม่มีใคร
ต้องนั่งเศร้าเฝ้ารอทดท้อจิต
นั่งครุ่นคิดขึ้นมาน้ำตาไหล
เมื่อวันเดือนหมุนเวียนเปลี่ยนแปรไป
เบื่อชีวิตเมื่อคิดไป...ไม่จีรัง
ด้วยชีวิตคนปนคลุกสุขโศกเศร้า
บ้างปวดร้าวดวงจิตบ้างผิดหวัง
บางครั้งนั่งขบคิด...โถอนิจจัง
ครอบครัวพังยังดิ้นรนทนทุกข์ตรม
ที่หายไปนั่งทำใจฝึกสมาธิ
นั่งตรองตริใคร่ครวญเรื่องขื่นขม
เรียงลำดับนับครั้งความระทม
ใช้ธรรมะ เข้าข่ม...กิเลสมาร.
ริน ดอนบูรพา
๒๙ พ.ค. ๕๖
นั่งเหม่อมองกลัดกลุ้มจนลุ่มหลง
เมียล้มตายจ่ากไปไม่มั่นคง
ชีวิตรักต้องจบลงขาดสัมพันธ์
ต้องกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกชายหมายพึ่งพิง
ลูกสามคนทำทุกสิ่งสร้างหลักฐาน
มิหวนกลับมาชื่นชมตั้งนมนาน
คงลืมบ้านเรือนหลังนี้ไม่มีใคร
ต้องนั่งเศร้าเฝ้ารอทดท้อจิต
นั่งครุ่นคิดขึ้นมาน้ำตาไหล
เมื่อวันเดือนหมุนเวียนเปลี่ยนแปรไป
เบื่อชีวิตเมื่อคิดไป...ไม่จีรัง
ด้วยชีวิตคนปนคลุกสุขโศกเศร้า
บ้างปวดร้าวดวงจิตบ้างผิดหวัง
บางครั้งนั่งขบคิด...โถอนิจจัง
ครอบครัวพังยังดิ้นรนทนทุกข์ตรม
ที่หายไปนั่งทำใจฝึกสมาธิ
นั่งตรองตริใคร่ครวญเรื่องขื่นขม
เรียงลำดับนับครั้งความระทม
ใช้ธรรมะ เข้าข่ม...กิเลสมาร.
ริน ดอนบูรพา
๒๙ พ.ค. ๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
