อย่าทำร้ายผม...

อย่าทำร้ายผม...

อย่าทำร้าย ผมเลย ทรามเชยโปรด-
อย่าลงโทษ ลงทัณฑ์ ให้หวั่นไหว
ผมเพียงคน ร้าวรวด ที่ปวดใจ
บางครั้งผิด- พลั้งไป อภัยที

อย่าผลักไส ใจดำ ทำรังเกียจ
อย่าหยามเหยียด เย็นชา เมินหน้าหนี
ถ้าขาดคุณ เคียงหมอน อ้อนราตรี
รักที่มี คงเหงา แห้งเฉาตาย

อย่าทำร้าย ตัดรัก มาหักอก
ให้เหมือนนก สิ้นรัง พังสลาย
ขาดอ้อมอก ไออุ่น เคยคุ้นกาย
คงวอดวาย ว้าวุ่น ถ้าคุณลา

จำได้ไหม เราสอง เคยครองชื่น
ทุกวันคืน เคียงกัน ให้หรรษา
เคยอิงแอบ แวบหวาน ประสานตา
สุขอุรา ซาบซ่าน ประสานใจ

ลิ้นกับฟัน คำท่าน โบราณว่า
ต้องปรานี เมตตา ถ้อยอาศัย
โกรธเป็นทุกข์ สุขมา ถ้าอภัย
ชีวิตคู่ ก้าวไกล ให้ยืนยาว

ขอคุณอยู่ คู่ขวัญ มั่นสวาท
ทุกภพชาติ ฉ่ำชื่น แม้นคืนหนาว
เพียงเราสอง คล้องทรวง ชมดวงดาว
ถึงเหมันต์ โหมห้าว จะหนาว ฤา
เอ้อ..จริงว่ะ