.jpg)
ขอบพระคุณรูปภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
กว่าการเดินทางจะผ่านคืน
หลายคนคงหลับและตื่น ยิ้ม มีหวัง
หลายคนอาจอ่อนเปลี้ย เพลีย เซซัง
และหลายคนคงนั่ง ลำพังตน
ทักทาย นักเดินทาง ของเวลา
นี่อาจเป็นช่วงมีค่า สักปีหน
ของโลกกลมใบนี้ที่หมุนวน
รอบตัวตนของกาลเวลา
จนเกิดนักเดินทางไม่รู้จบ
มีอยู่ทั่วทิศทั่วภพทั่วทิศา
ต่างเดินทางท่ามทุ่งแห่งมรรคา
มุ่งหมายป่ายชะตาอย่างทระนง
อยากถาม อ่อนล้าบ้างไหมนักเดินทาง
รอยยิ้มจางจางอย่างเคย เปรยประสงค์
เอื้อนเอ่ยออกทักทายหมายจำนง
หวังใจว่าเราคงไม่ต่างกัน
หากเหนื่อยนัก...ลองพักลงดูบ้าง
ส่งรอยยิ้มริมทาง เถอะ..คนช่างฝัน
ทัก...ใบไม้ สายลม และชมจันทร์
เพื่อผ่อนผันดวงชีวันให้เบาบาง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
