ห่อข้าวเหนียว เจียวผำ เดินจ้ำอ้าว
สองเท้าก้าว มุ่งหน้า พนาสี
พร้อมมีดสั้น มั่นเหมาะ เลาะคมดี
หาไม้มี สักปล้อง ต้องตำรา
ไม้รวกเรียว เขียวคล้ำ ตัดทำขลุ่ย
ยินไห้หุย เพื่อนหมอง น้ำนองหน้า
ขลุ่ยคู่กาย หายไป ไม่กลับมา
นั่งคอยท่า เสียใจ ไร้วี่แวว
กะเสร็จสรรพ นับดู เจาะรูถัด
เอามีดดัด ทำดาก ปากนกแก้ว
ค่อยขูดคม ชมงาม เลาตามแนว
เรียบร้อยแล้ว ลองเสียง ขลุ่ยเพียงออ
วิเวกว่า พร่าฤดี ฤาษีหลง
เดินดอนดง ลงถ้ำ เลยพร่ำต่อ
ล่องแม่ปิง อิงธารา น้ำตาคลอ
โอ้ละหนอ ดวงเดือน เลื่อนลับลา
บรรจงหนีบ รีบรุด หยุดกรรแสง
มอบเพื่อนแพง โดยพลัน คงหรรษา
พอพบถึง ดึงจิต อนิจจา
โถมิน่า ขลุ่ยมี ที่สะเอว
เพื่อนเอาเหน็บสะเอวไว้ ไห้เที่ยวหาว่าขลุ่ยหาย
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
