นอนมิหลับ กระสับจัง นั่งมองฟ้า
ท้องนภา ว้าเหว่ เวหาหาว
ไร้แสงเดือน เยือนหล้า พร่าแสงดาว
น้ำค้างพราว ราวรด จรดพื้นดิน
เหยาะย่างเหยียบ เยียบเย็น อยู่ยอดหญ้า
หนาวกายา พาฤดี นี้ถวิล
คิดถึงคน อยู่ไกล ใจโรยริน
ร้าวชีวิน จินต์ครอง สุดหมองมาน
ภาณุมาศ พาดอิง พิงสิงขร
เฝ้าอาทร วอนถึง ซึ้งเอ่อม่าน
น้ำใสคล้อย ย้อยหยด รดรินลาน
เนาเนิ่นนาน ผ่านผัน ตะวันเยือน
น้ำค้างลา หญ้ารู้ ดูเหือดแห้ง
มานคนแล้ง หนักหนา หาใดเหมือน
ไยลืมร้าง ห่างหาย ไปแรมเดือน
สิ้นคำเตือน เลือนลับไกล ไร้คำลา
ท้องนภา ว้าเหว่ เวหาหาว
ไร้แสงเดือน เยือนหล้า พร่าแสงดาว
น้ำค้างพราว ราวรด จรดพื้นดิน
เหยาะย่างเหยียบ เยียบเย็น อยู่ยอดหญ้า
หนาวกายา พาฤดี นี้ถวิล
คิดถึงคน อยู่ไกล ใจโรยริน
ร้าวชีวิน จินต์ครอง สุดหมองมาน
ภาณุมาศ พาดอิง พิงสิงขร
เฝ้าอาทร วอนถึง ซึ้งเอ่อม่าน
น้ำใสคล้อย ย้อยหยด รดรินลาน
เนาเนิ่นนาน ผ่านผัน ตะวันเยือน
น้ำค้างลา หญ้ารู้ ดูเหือดแห้ง
มานคนแล้ง หนักหนา หาใดเหมือน
ไยลืมร้าง ห่างหาย ไปแรมเดือน
สิ้นคำเตือน เลือนลับไกล ไร้คำลา
"ดิน"
หยาดน้ำค้าง จางไป พาใจช้ำ
สุดระกำ ทรวงใน ให้เหว่ว้า
ต้องทุกข์ทน หม่นหมอง นองน้ำตา
ไหลรินมา บ่าล้น ท่วมท้นใจ
น้ำค้างลา พาใจ เจ้าไปด้วย
พี่แทบม้วย มรณา อุราไหม้
เจ้าจากจร จางรัก หักเยื่อใย
ทิ้งพี่ให้ ห่วงหา น้ำตาเยือน
ยามราตรี มีจันทร์ มั่นเคียงดาว
แสงสกาว พราวพร่าง ไม่ร้างเลื่อน
แต่ตัวพี่ มีน้ำตา มาเยี่ยมเยือน
อยู่เป็นเพื่อน พราวพร่าง..กลางกมล
สุดระกำ ทรวงใน ให้เหว่ว้า
ต้องทุกข์ทน หม่นหมอง นองน้ำตา
ไหลรินมา บ่าล้น ท่วมท้นใจ
น้ำค้างลา พาใจ เจ้าไปด้วย
พี่แทบม้วย มรณา อุราไหม้
เจ้าจากจร จางรัก หักเยื่อใย
ทิ้งพี่ให้ ห่วงหา น้ำตาเยือน
ยามราตรี มีจันทร์ มั่นเคียงดาว
แสงสกาว พราวพร่าง ไม่ร้างเลื่อน
แต่ตัวพี่ มีน้ำตา มาเยี่ยมเยือน
อยู่เป็นเพื่อน พราวพร่าง..กลางกมล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
