คนที่ไม่มีใครไหนมาคบ
อยู่สงบราบเรียบอย่างเงียบเฉย
จะนอนนั่งฟังเพลงตนเองเลย
ไม่ต้องเอ่ยถนอมยอมฝืนฟัง
คนที่ไม่มีใครให้สนิท
ไม่ต้องคอยหงุดหงิดคิดเฝ้าหวัง
ทุกสิ่งอย่างข้างหน้าหาลำพัง
รักหรือชังไม่ยกให้รกทรวง
คนที่ไม่มีใครไมตรีมอบ
ขึงตีกรอบเส้นสุดหลุดจากห่วง
เพียงประคองมองใจได้ทั้งดวง
ดั่งแดนสรวงพิลาสไม่ขาดแรง
คนที่ไม่มีใครให้นับถือ
จริงล่ะหรือไม่มีที่ชัดแจ้ง
ความนับถือจากใครไม่แสดง
นับถือแแห่งตัวเราเท่านั้นพอ
คนที่ไม่มีใครไว้ปรึกษา
ในปัญหาทั้งหลายมากมายข้อ
แน่ใจเขารู้ดีที่ต้นตอ
จึงคอยรอความเห็นเป็นสำคัญ
คนที่ไม่มีใครไหนมาคบ
ได้พานพบความจริงสิ่งหนึ่งนั่น
คนที่คบสุดท้ายปลายชีวัน
ไม่คบกันดังเก่า..กลับเผาแทน
"กานต์ฑิตา"
๒๘ เมษายน ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
