.jpg)
..."รุ่งอรุณของหัวใจ เมื่อไหร่จะมา"...
..ตกมุมมืดมิด
ปราศแสงอาทิตย์มาส่องถึง
ทุกห้องของใจจึง-
เหงาเดียวดาย
..
..แย่ยิ่งกว่านั้น
หนาวเหน็บสั่นไปทั่วทั้งร่าง
หัวใจมีแต่เกล็ดน้ำค้าง
เกาะพราวพราย
..
..หวังแสงสุรีย์
กอปรด้วยปรานีอันอุ่นซึ้ง
เลาะเล็ดลอดเข้ามาถึง
มาส่องฉาย
..
..หวังตาสักคู่
เหลียวแลดูด้วยความรักจริงใจ
นำออกจากมุมมืดไป
ก่อนจะตาย.
...ส.เชื้อจันทร์..
๑๓ มี.ค. ๕๖
ปล.
ขออภัย บอกชื่อกาพย์ผิด ไม่ใช่กาพย์ดอกแค-ร่วง
แต่เป็น กาพย์นางแซว ผู้ประดิษฐ์กาพย์นี้ขี้้น คือ
ผศ. ศิวกานท์ ปทุมสูติ ครูกวีของผู้เขียนเอง
ปราศแสงอาทิตย์มาส่องถึง
ทุกห้องของใจจึง-
เหงาเดียวดาย
..
..แย่ยิ่งกว่านั้น
หนาวเหน็บสั่นไปทั่วทั้งร่าง
หัวใจมีแต่เกล็ดน้ำค้าง
เกาะพราวพราย
..
..หวังแสงสุรีย์
กอปรด้วยปรานีอันอุ่นซึ้ง
เลาะเล็ดลอดเข้ามาถึง
มาส่องฉาย
..
..หวังตาสักคู่
เหลียวแลดูด้วยความรักจริงใจ
นำออกจากมุมมืดไป
ก่อนจะตาย.
...ส.เชื้อจันทร์..
๑๓ มี.ค. ๕๖
ปล.
ขออภัย บอกชื่อกาพย์ผิด ไม่ใช่กาพย์ดอกแค-ร่วง
แต่เป็น กาพย์นางแซว ผู้ประดิษฐ์กาพย์นี้ขี้้น คือ
ผศ. ศิวกานท์ ปทุมสูติ ครูกวีของผู้เขียนเอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
