ส่งแรงใจมาอยู่เคียงคู่น้อง
จงอย่าหมองอย่าเศร้าพี่เฝ้าห้าม
ใจของพี่มั่นคงต่อนงราม
เต็มด้วยความห่วงใยจากใจจริง
อย่าคิดมากไปเลยคนเคยรัก
มอบใจภักดิ์จับจองเพียงน้องหญิง
รักนี้ครั้งสุดท้ายที่หมายอิง
จะหยุดนิ่งเพียงน้องไม่มองใคร
อย่าสับสนฟุ้งซ่านร้าวรานจิต
นะมิ่งมิตรคนดีอย่ามีไข้
จงเชื่อมั่นความดีที่ทำไป
จะอยู่ในใจพี่ชั่วชีวา
เพราะน้องคือเส้นชัยแห่งใจพี่
โปรดปรานีนานนานอย่าผลาญพล่า
ปล่อยให้ตายไปเองอย่างปรีดา
เพียงพบหน้าบางคราวยามหนาวใน
ส่งแรงใจมาอยู่เป็นคู่ขวัญ
จงมีสุขทุกวันอย่าหวั่นไหว
แม้ตัวพี่นี้ร่างจะห่างไกล
แต่หัวใจใกล้นางไม่ห่างนวล
“ไพร พนาวัลย์”
อันแรงใจ ส่งมา มิกล้ารับ
กลัวเมียพี่ นั้นจับ สับสิ้นส่วน
คงอ้ำอึ้ง ทึ่งเสียว เรี่ยวขบวน
ถึงกับครวญ ครางทั่ว จึงกลัวใจ
อันแรงใจ ที่ว่า ช้าไปหน่อย
คนเฝ้าคอย ด้อยค่า พาหวั่นไหว
จึงแบ่งรับ แบ่งสู้ อยู่ร่ำไป
ประหนึ่งใจ ชำรุด สุดหยัดยืน
อยากเชื่อมั่น น้ำคำ ที่ฉ่ำรด
กลัวโป้ปด หดหาย หน่ายทนฝืน
กว่ารู้ตัว มัวหมอง ร้องทั้งคืน
น้ำตาตื้น รื่นไหล ฝังในจินต์
หลงคารม ตรมตรอม ผ่ายผอมหนัก
หลงจมปลัก รักร่วง ห่วงเสียสิ้น
หลงความหล่อ ท้อทด หมดชีวิน
หลงถวิล ผู้เฒ่า อาจเฉาตาย
พันทอง
๑๐/๐๓/๕ต
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
