ส า ย ล ม ยั ง ค ง ห มุ น พั ด

เสียงคลื่นยังคงซัดเข้าสู่ฝั่ง

แสงจันทร์ยังเจิดจ้า แม้ว่าต้องอยู่เพียงลำพัง

สีของขอบฟ้ายังสะพรั่งไม่ว่ากี่ครั้ง กี่ครา

ด อ ก ไ ม้ ยั ง เ บ่ ง บ า น

บทเพลงยังขับขานสู่ลานป่า

ปุยเมฆยังคละเคล้า หยอกเย้ากับท้องนภา

เมล็ดฝนยังหล่นลงมา. . .พอพอกับที่น้ำตาฉันยังมี

คิ ด ถึ ง กั น บ้ า ง ห รื อ เ ป ล่ า

ฉันยังรอเธอบอกกล่าวนะคืนนี้

ซุกตัวใต้ผ้าห่มหวังเพียงสายลมจะปราณี

ฉันหนาวเหลือเกินคนดี. . .เมื่อไม่มีเธอข้างข้างกัน

อ ย า ก รู้ ว่ า เ ธ อ เ ป็ น อ ย่ า ง ไ ร

จะมีบ้างหรือเปล่าใครช่วยกล่อมฝัน

เพียงเศษเสี้ยวความรู้สึก เศษอณูส่วนลึกของคืนวัน

ยังมีฉันหรือเปล่าที่ในนั้น จะมีบ้างไหมที่คิดถึงกัน อยากรู้จัง. . .