ฯลฯ
จิตเหลิงหลงคงรับกับเกมนั้น
ยังคิดหวั่นวันน้องต้องร้องไห้
ทุ่งนาเก่าเจ้าร้างห่างมาไกล
จงกลับไปใครเขาคอยเฝ้ารอ.
นพ
28ก.พ.56
จากหัวใจ พ่ายภิณท์ จินต์อ่อนไหว
อย่าผลักไส ไล่เปิด เถิดน้องขอ
ด้วยใจสาว หนาวเหน็บ เจ็บเกินพอ
มานทดท้อ หนอเลี่ยง เสี่ยงกลับมา
รับได้ไหม ใจนี้ ที่มีแผล
ระบมแด แท้หนัก ขอรักษา
วอนหนุ่มทุ่ง มุ่งใจ ใฝ่เยียวยา
ซับน้ำตา อย่าจร ก่อนแผลกลาย
จะซื่อตรง คงมั่น มิผันอื่น
แดเคยขื่น ฝืนนัก รักสลาย
อภัยที พี่จ๋า อย่าดูดาย
หากแหนงหน่าย ตายแน่ แค่พี่เมิน
อย่าผลักไส ไล่เปิด เถิดน้องขอ
ด้วยใจสาว หนาวเหน็บ เจ็บเกินพอ
มานทดท้อ หนอเลี่ยง เสี่ยงกลับมา
รับได้ไหม ใจนี้ ที่มีแผล
ระบมแด แท้หนัก ขอรักษา
วอนหนุ่มทุ่ง มุ่งใจ ใฝ่เยียวยา
ซับน้ำตา อย่าจร ก่อนแผลกลาย
จะซื่อตรง คงมั่น มิผันอื่น
แดเคยขื่น ฝืนนัก รักสลาย
อภัยที พี่จ๋า อย่าดูดาย
หากแหนงหน่าย ตายแน่ แค่พี่เมิน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
