ผ้าขาวม้า ผืนนั้น เผามันทิ้ง
ซากรักจริง ไม่มี พี่แอบแฝง
แกล้งเป็นห่วง เป็นใย ให้เคลือบแคลง
การแสดง ละคร ตอนจบกัน
ผ้าขาวม้า เก่ามาก ไม่อยากซับ
ทั้งเหม็นอับ กลิ่นไคล จึงไม่หัน
ถึงคร่ำครวญ แจ้งข่าว ว่าสาวพัน
ไม่มีวัน คืนหวน สวนทุ่งนา
เบื่อกลิ่นโคน สาบควาย ทั้งหลายแหล่
เบื่อแทบแย่ แน่นัก จมปลักหนา
เบื่อเหลือบริ้น บินตอม ห้อมล้อมมา
เบื่อพี่ยา ไม่หล่อ พ่อไม่รวย
จึงแจ้งข่าว ทางไกล ให้รับรู้
เชิญมีคู่ เปรมปรีดิ์ ยินดีด้วย
ให้เธอรู้ มิใช่ หมูในอวย
หากโชคช่วย รุ่งเรือง ในเมืองกรุง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
