เห็นผ้าขาวม้า พาใจ ให้ไหวหวั่น
เธอจากฉัน ปันใจ ไปเมืองหลวง
ทิ้งฉันอยู่ ผู้เดียว เปลี่ยวเปล่าทรวง
ยังเฝ้าหวง ห่วงหา ยังอาวร
เธออยู่เย็น เป็นสุข ทุกข์ไฉน
เศร้าเสียใจ ใครเขา เฝ้าหลอกหลอน
อย่าอยู่ยัง รั้งวัน ผันจากจร
กลับเมืองดอน ย้อนมา ทุ่งนาเรา
พี่อยู่หลัง ยังห่วงหา รอท่าอยู่
พอรับรู้ ผู้แก่ พ่อแม่เจ้า
พี่ได้ฟัง นั่งคิด จิตซึมเซา
สงสารเจ้า เราเคยแนบ แอบอกอิง
ผ้าขาวม้า ผ้านี้ ที่เคยซับ
เคยรองรับ ซับน้ำตา คราถูกทิ้ง
ครั้งที่เจ้า เฝ้ารักเขา เข้าพักพิง
เคยต้องวิง ทิ้งเขามา คราครั้งนั้น
มาครั้งนี้ พี่คอยเจ้า เฝ้าคอยท่า
ผ้าขาวม้า ผ้าเก่า เจ้าโศกศัลย์
ยังแขวนไว้ ใกล้เสา เฝ้ารอวัน
เจ้าจาบัลย์ หันกลับมา น้ำตาคลอ
จะหาใคร ไหนรักเจ้า เท่าพี่รัก
จงตระนัก พักใจ อย่าไปต่อ
จงหยุดพัก รักนี้ ที่พี่พอ
วิงวอนขอ พอเสียที นะที่รัก
ชลนา ทิชากร
<a href="http://www.youtube.com/v/PeeD7NdrYWI&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/PeeD7NdrYWI&rel=0&fs=1</a>
เธอจากฉัน ปันใจ ไปเมืองหลวง
ทิ้งฉันอยู่ ผู้เดียว เปลี่ยวเปล่าทรวง
ยังเฝ้าหวง ห่วงหา ยังอาวร
เธออยู่เย็น เป็นสุข ทุกข์ไฉน
เศร้าเสียใจ ใครเขา เฝ้าหลอกหลอน
อย่าอยู่ยัง รั้งวัน ผันจากจร
กลับเมืองดอน ย้อนมา ทุ่งนาเรา
พี่อยู่หลัง ยังห่วงหา รอท่าอยู่
พอรับรู้ ผู้แก่ พ่อแม่เจ้า
พี่ได้ฟัง นั่งคิด จิตซึมเซา
สงสารเจ้า เราเคยแนบ แอบอกอิง
ผ้าขาวม้า ผ้านี้ ที่เคยซับ
เคยรองรับ ซับน้ำตา คราถูกทิ้ง
ครั้งที่เจ้า เฝ้ารักเขา เข้าพักพิง
เคยต้องวิง ทิ้งเขามา คราครั้งนั้น
มาครั้งนี้ พี่คอยเจ้า เฝ้าคอยท่า
ผ้าขาวม้า ผ้าเก่า เจ้าโศกศัลย์
ยังแขวนไว้ ใกล้เสา เฝ้ารอวัน
เจ้าจาบัลย์ หันกลับมา น้ำตาคลอ
จะหาใคร ไหนรักเจ้า เท่าพี่รัก
จงตระนัก พักใจ อย่าไปต่อ
จงหยุดพัก รักนี้ ที่พี่พอ
วิงวอนขอ พอเสียที นะที่รัก
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
