เป็นเสาหลัก ปักนำ ค้ำจุนบ้าน
วิชาการ ผ่านกลอน สอนถ้วนทั่ว
รู้รอบเหลือ เรือรบ จบก้นครัว
ขอฝากตัว หัวคิด เป็นศิษย์เรียน
เราคนไทย ใจเอื้อ อารีอ้อม
ต้องอ่อนน้อม ซ้อมคัด ฝึกหัดเขียน
ทนตรากตรำ ลำบาก อีกพากเพียร
และแวะเวียน วนมา วันทาครู
วัตถุดิบ หยิบจับ นับนึกจด
ก็เริ่มหมด หดหาย หลายครั้งอยู่
ลิขิตกานท์ ผ่านมา ไม่น่าดู
ท้อแล้วตู หมูขุน เป็นกุนเชียง
จดจดจ้อง มองใหม่ หาในบ้าน
ขืนปล่อยผ่าน งานงั่ง มีหวังเดี้ยง
ยกนิ้วให้ ใครเห็น เป็นชื่อเรียง
เห็นวางเคียง กังวาน kanthita
ไอเดียพลัน บรรเจิด เกิดจำรัส
โดยวางจัด คัดชื่อ ไม่ถือว่า
จะหนุ่มสาว เฒ่าแก่ แม้ชรา
รวมกันมา ปรากฏ ในบทกลอน
ขอขอบคุณ หนุนเกื้อ เอื้อจากท่าน
มอบส่งผ่าน กานท์สื่อ คือคำสอน
กำลังใจ ให้มั่น ไม่บั่นทอน
ทุกบทตอน กลอนขับ ประทับใจ
ขอทุกท่าน อ่านแล้ว แผ้วผ่องจิต
สมความคิด กิจการ งานผ่องใส
ได้เลื่อนขั้น ชั้นงาน บานฤทัย
ทุกปีไป ได้รับ ทรัพย์อนันต์
Moo Dum
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
