จากกมล คนร้าวราน ผ่านทางรัก
ไม่ง่ายนัก จะลืมสิ้น กลิ่นรักหอม
แม้นเจ็บปวด รวดร้าว ถึงคราวตรอม
ยังถนอม ออมเจ็บ เก็บเศษใจ

จากกมล คนคนหนึ่ง ซึ่งเป็นห่วง
ยากจะทวง รักเก่า เอาคืนให้
ถึงร้อยรส พจมาน หวานเพียงไร
เทียบไม่ได้ ความคิดถึง ซึ่งร้อยเรียง

         

          "มุนีน้อย"