ดอกบัวตอง ยามนี้ ไม่มีแล้ว
ใจจึงแป้ว แววห่าง ต่างประสงค์
การอคอย สิ้นสุด สะดุดลง
รักมั่นคง ไม่มี ฤดีตรม
ดอกบัวตอง ต้องท้อ รอจนเฉา
ชายคนเก่า เขาเมิน เกินขื่นขม
ปล่อยเวลา พาให้ ใจระทม
เคยดอมดม โดนเด็ด เข็ดเสียจัง
ละอองหมอก บอกว่า หน้าหนาวผ่าน
ยังร้าวราน มานหม่น จนสิ้นหวัง
ขอจากจบ ซบหน้า อุราพัง
หมดเยื่อไย ไม่หวัง ฝังดวงจินต์
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
