ควันหลงรับปีใหม่

ขึ้นเยี่ยมญาติต่างจังหวัดเคยนัดไว้
ช่วงปีใหม่ลูกหลานร่วมหรรษา
หลานคนโน้นลูกคนนี้ที่โตมา
เผื่อพบหน้าจำได้สายสัมพันธ์

เกิดอาเพศเหตุใหญ่ไม่ระวัง
น้ำท่วมขังบนภูอยู่มากนั่น
ไหลทะลักลงอ่วมท่วมฉับพลัน
หินโคลนดินถมกันกั้นเส้นทาง

ต้นไม้ใหญ่ไถลล้มซ้ำโถมทับ
ไฟฟ้าดับสายอาจขาดไปบ้าง
ราชการมองเห็นไม่เว้นวาง
มีหลายช่างแก้ไขให้กลับคืน

ไฟสว่างหนทางดีที่เขาช่วย
กลับล้มป่วยหลายคนสุดทนฝืน
อากาศเปลี่ยนบ่อยไปไม่ยั่งยืน
บ้างเป็นผื่นเป็นหวัดอึดอัดมี

ครั้นทุเลากันบ้างต่างอำลา
รีบกลับมาบ้านเก่าของเรานี่
ของใช้หายหลายอยู่รู้ทันที
คงโดนดีแล้วฉัน มันคือใคร

ทั้งโน้ตบุ๊คกล้องถ่ายอีกหลายอย่าง
เศษสตางค์เหรียญห้าแลกมาใหม่
ออกสืบสาวราวเรื่องเคืองคาใจ
จึงรู้ได้ คือของเราเอาคืนมา

โน้ตบุ๊คโดนเขาอัพนำปรับใหม่
นำมาไล่ไม่เจอความตามเนื้อหา
กล้องถ่ายภาพผิดไปจากสายตา
คิดเสียว่าคือกรรมเติมซ้ำซ้อน

หลังปีใหม่ล่วงเสร็จสิบเอ็ดวัน
คือว่าฉันอ่านดูอยู่คืนค่อน
ดื่มกาแฟถ่วงไว้ไม่ยอมนอน
เป็นห่วงคนบ้านกลอนตอนจากมา

มีข้อความหลากหลายที่ได้อ่าน
ที่ทุกท่านลงอยู่รู้ถ้วนหน้า
อีกหนึ่งท่านหนาวเหน็บเจ็บกายา
พรรณนามิมีใครมาไยดี

หวังแอบอิงผิงเตาเอาไม่อยู่
ด้วยว่ารู้ร้อนในจากใจนี่
เจ้าบินหลาอยู่ไหนนำไปที
รีบด่วนจี๋นั้นนะ จะไม่ทัน.

นพ
11ม.ค.56