ความลับในน้ำเต้าคุณปู่
ฤๅภูเขา หมองหม่น สิ้นต้นไม้
จึงร้องไห้ คร่ำครวญ ปั่นป่วนป่า
ส่งสัญญาณ ความช้ำ กลั่นน้ำตา
ท่วมท้องนา จมมิด ด้วยผิดใด! (แผ่นที่ ๑)
อริญชย์
๒๙/๘/๒๕๕๕
ฤๅภูเขา หมองหม่น สิ้นต้นไม้
จึงร้องไห้ คร่ำครวญ ปั่นป่วนป่า
ส่งสัญญาณ ความช้ำ กลั่นน้ำตา
ท่วมท้องนา จมมิด ด้วยผิดใด! (แผ่นที่ ๑)
อริญชย์
๒๙/๘/๒๕๕๕
เมื่อมิมี มือไม้ ใช้เกี่ยวเกาะ
จึงลัดเลาะ ลงรู สู่เบื้องใต้
ซึมลงดิน บาดาล บานตะไท
เหลือหลั่งไหล ท่วมฐาน บ้านตำบล
ยังทำลาย ทุกอย่าง ที่ขวางต้าน
แทกสะพาน บ้านวัด ซัดถนน
อ่างเหมืองฝาย พนัง พังสุดทน
พัดสัตว์คน คว่ำล้ม จมธารา
ดอยโล่งเตียน เลี่ยนโล้น ขาดต้นไม้
ทั้งเล็กใหญ่ ไถพรวน โค่นถ้วนหน้า
ยามเมฆอืด มืดมน ฝนตกมา
ไร้แนวป่า กางกั้ง น้ำถั่งดาน
ดอยเคยเขียว กลับครอง มัวหมองหม่น
หน้าผู้คน เคยยิ้ม ปริ่มสะท้าน
หวนคำนึง ถึงฝัน ชื่นวันวาน
วันนี้ผ่าน มีอะไร ได้ดื่มกิน
ขาดน้ำจืด พืชผัก ผลไม้
ข้าวจะใช้ หุงต้ม จมน้ำสิ้น
จับตะคริว หิวโหย สุขโบยบิน
เหวยองค์อินทร์ มีตา ข้าผิดใด!
ขอองค์อินทร์ เมตตา ช้าอยู่ไย?
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
