ทุกอย่างที่ไร้ตัวตน
กับหนึ่งคนที่คอยร้องไห้
โลกใบนี้กว้างเกินจะเดินไป
รอหนึ่งใครหนึ่งคนบนเส้นทาง
ระหว่างโลกสีเทาทึบ
ผีเสื้อราตรีบินพับพึบอยู่ไม่ห่าง
แพรปีกสวยกรีดออกบินกาง
รอฟ้าแจ้งจางปางของวันไหน?
กลอนของฉันที่เริ่มเขียน
มันเริ่มเดินและเวียนมาใหม่
สุดท้ายกลอนที่กลั่นกรองจากใจ
มันอยากให้มีใครสักคนอ่านมัน
บางที่เขียนทั้งน้ำตา
มีสนุก,สุข,เฮฮา,ที่กรองกลั่น
เศร้า,ทุกข์,โศก,เหงา,เคล้าผสมกัน
มันเป็นตัวตนของฉัน และไม่ใช่ฉัน
มันก็คือความรู้สึกของฉันเอง
กับหนึ่งคนที่คอยร้องไห้
โลกใบนี้กว้างเกินจะเดินไป
รอหนึ่งใครหนึ่งคนบนเส้นทาง
ระหว่างโลกสีเทาทึบ
ผีเสื้อราตรีบินพับพึบอยู่ไม่ห่าง
แพรปีกสวยกรีดออกบินกาง
รอฟ้าแจ้งจางปางของวันไหน?
กลอนของฉันที่เริ่มเขียน
มันเริ่มเดินและเวียนมาใหม่
สุดท้ายกลอนที่กลั่นกรองจากใจ
มันอยากให้มีใครสักคนอ่านมัน
บางที่เขียนทั้งน้ำตา
มีสนุก,สุข,เฮฮา,ที่กรองกลั่น
เศร้า,ทุกข์,โศก,เหงา,เคล้าผสมกัน
มันเป็นตัวตนของฉัน และไม่ใช่ฉัน
มันก็คือความรู้สึกของฉันเอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
