กลอน:ปลายฝนต้นหนาว
ชื่อผู้เเต่ง: พระอภัย (ฐิติวุฒิ อินทรเเก้ว)
เข้าวัสสาสายฝนมาพรรษานี้
เย็นฤดีโปรยชุ่มช่ำกระหน่ำฟ้า
ฟังกบร้องพ้องคลื่นเสียงเคียงครรนา
ชื่นอุราหยาดน้ำหยดลดท่วมกาย
น้ำท่วมขังหลังฝนตกกระจกใส
มองดูใบหน้าเเล้วท้อหล่อเหลือหลาย
สาวๆมองคงร้องอุ๊ยยอดชาย
ใจะลายเตะน้ำขุ่นหมดรูปทรง
เดินจำอ้าวธุดงค์ตรงเข้าป่า
พรรณาทัศนาน่าลุ่มหลง
ฟังเสียงนกเสียงเเจ๋วๆเเนวไพรพง
ยืนบรรจงโค้งลงดินสูดกลิ่นไอ
มองไปรอบบนนภาฟ้าเริ่มคลึ้ม
เสียงตึ้มๆกัมปนาทดังก้องไหว
เสียงวิ้วๆลมกระซู่พัดยอดใบ
บอกกับใจใกล้ฝนมารอเปียกปอน
สายฝนหยุดฉุดกระชากลากมาหนาว
คงถึงคราวกอดผ้าห่มดมกอดหมอน
คือพลัดหมุนลุ้นชีวิตในอีกตอน
เริ่มการสอนพลันวิถีสู่เหมันต์
ชื่อผู้เเต่ง: พระอภัย (ฐิติวุฒิ อินทรเเก้ว)
เข้าวัสสาสายฝนมาพรรษานี้
เย็นฤดีโปรยชุ่มช่ำกระหน่ำฟ้า
ฟังกบร้องพ้องคลื่นเสียงเคียงครรนา
ชื่นอุราหยาดน้ำหยดลดท่วมกาย
น้ำท่วมขังหลังฝนตกกระจกใส
มองดูใบหน้าเเล้วท้อหล่อเหลือหลาย
สาวๆมองคงร้องอุ๊ยยอดชาย
ใจะลายเตะน้ำขุ่นหมดรูปทรง
เดินจำอ้าวธุดงค์ตรงเข้าป่า
พรรณาทัศนาน่าลุ่มหลง
ฟังเสียงนกเสียงเเจ๋วๆเเนวไพรพง
ยืนบรรจงโค้งลงดินสูดกลิ่นไอ
มองไปรอบบนนภาฟ้าเริ่มคลึ้ม
เสียงตึ้มๆกัมปนาทดังก้องไหว
เสียงวิ้วๆลมกระซู่พัดยอดใบ
บอกกับใจใกล้ฝนมารอเปียกปอน
สายฝนหยุดฉุดกระชากลากมาหนาว
คงถึงคราวกอดผ้าห่มดมกอดหมอน
คือพลัดหมุนลุ้นชีวิตในอีกตอน
เริ่มการสอนพลันวิถีสู่เหมันต์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
