.jpg)
ผู้แต่ง : ริน ดอนบูรพา
ความชุ่มฉ่ำอำลาปลายหน้าฝน
ท้องฟ้าหม่นเลือนรางเริ่มจางหาย
ในปีนี้ฝนมีน้อยค่อยผ่อนคลาย
เมื่อปีกลายน้ำท่วมทั่วทุกเขตคาม
เรือนหลังใหญ่พี่จมหายกับสายน้ำ
สุดชอกช้ำชาวกลอนไทยร่วมไต่ถาม
ต่างช่วยเหลือเจือจุนคอยติดตาม
ความงดงามในน้ำใจชาวชุมชน
ยามฝนลาฟ้าสว่างเมื่อนางจาก
ชนชาวนาแสนทุกข์ยากอยากได้ฝน
ฝนตกมากชาวสวนยางต่างทุกข์ทน
บ้างพร่ำบ่นพึมพำช้ำหลายคราว
ปลายหน้าฝนต้นหน้าหนาวเจ้าหนีจาก
หนุ่มมาพรากไปเชียงใหม่ใกล้หน้าหนาว
สร้างรอยแค้นเพิ่มรอยช้ำทำเรื่องราว
แสนปวดร้าว..เหมือนหนาวเหน็บ ..เจ็บดวงใจ.
๑ ก.ย. ๕๕
ท้องฟ้าหม่นเลือนรางเริ่มจางหาย
ในปีนี้ฝนมีน้อยค่อยผ่อนคลาย
เมื่อปีกลายน้ำท่วมทั่วทุกเขตคาม
เรือนหลังใหญ่พี่จมหายกับสายน้ำ
สุดชอกช้ำชาวกลอนไทยร่วมไต่ถาม
ต่างช่วยเหลือเจือจุนคอยติดตาม
ความงดงามในน้ำใจชาวชุมชน
ยามฝนลาฟ้าสว่างเมื่อนางจาก
ชนชาวนาแสนทุกข์ยากอยากได้ฝน
ฝนตกมากชาวสวนยางต่างทุกข์ทน
บ้างพร่ำบ่นพึมพำช้ำหลายคราว
ปลายหน้าฝนต้นหน้าหนาวเจ้าหนีจาก
หนุ่มมาพรากไปเชียงใหม่ใกล้หน้าหนาว
สร้างรอยแค้นเพิ่มรอยช้ำทำเรื่องราว
แสนปวดร้าว..เหมือนหนาวเหน็บ ..เจ็บดวงใจ.
๑ ก.ย. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
