พี่ถูกย้ายไปชายแดนแสนลำบาก
ทนทุกข์ยากรู้ไหมใจโหยหา
อยู่ดินแดนแสนไกลจังหวัดนราฯ
เจาะไอร้องกองร้อยห้าข้างสถานี
สมรภูมิแดนใต้คนไร้สุข
ช่วยคลายทุกข์ป้องกันภัยเพื่อศักดิ์ศรี
เลือดทหารผู้เก่งกล้าท้าปฐพี
ถึงห่างไกลน้องคนดี..พี่ก็ยอม
ด้วยเหตุนี้..พี่จึงจำอำลาเจ้า
ด้วยหัวใจที่ปวดร้าวจนผ่ายผอม
ทหารไทยใจสู้นะดวงพะยอม
พี่จึงพร้อมอธิบายให้เจ้าฟัง
ด้วยใจรักชาติศาสน์องค์กษัตริย์
ขอปฏิบัติหน้าที่ช่วยด้วยความหวัง
ถึงแม้เคยสัญญาไว้..ไม่จีรัง
ชีวิตยัง..คงพบหน้า..ถ้าดวงดี..
ริน ดอนบูรพา
๒๘ ส.ค. ๕๕
ทนทุกข์ยากรู้ไหมใจโหยหา
อยู่ดินแดนแสนไกลจังหวัดนราฯ
เจาะไอร้องกองร้อยห้าข้างสถานี
สมรภูมิแดนใต้คนไร้สุข
ช่วยคลายทุกข์ป้องกันภัยเพื่อศักดิ์ศรี
เลือดทหารผู้เก่งกล้าท้าปฐพี
ถึงห่างไกลน้องคนดี..พี่ก็ยอม
ด้วยเหตุนี้..พี่จึงจำอำลาเจ้า
ด้วยหัวใจที่ปวดร้าวจนผ่ายผอม
ทหารไทยใจสู้นะดวงพะยอม
พี่จึงพร้อมอธิบายให้เจ้าฟัง
ด้วยใจรักชาติศาสน์องค์กษัตริย์
ขอปฏิบัติหน้าที่ช่วยด้วยความหวัง
ถึงแม้เคยสัญญาไว้..ไม่จีรัง
ชีวิตยัง..คงพบหน้า..ถ้าดวงดี..
ริน ดอนบูรพา
๒๘ ส.ค. ๕๕
ห่วงพี่อยู่ ชายแดน แสนลำบาก
ส่งคำฝาก จากใจ อย่าได้หนี
ปกป้องไทย สุขล้น พ้นไพลี
หน้าที่มี รับใช้ ยอมไกลกัน
ทีบ่นบอก ออกมา เพราะว่าหวง
วันเลยล่วงช่วงหนึ่งรำพึงฝัน
กลัวสาวใต้ ใสสวย ด้วยจำนรรจ์
กลัวพี่นั้น หวั่นไหว ไม่คืนคอน
หากยึดมั่น สัญญา ไม่ลาหลบ
กลับมาพบ สบตา อย่าหลอกหลอน
น้องยังคอย คนดี พี่รินดอนฯ
ด้วยอาวรณ์ นอนเศร้า จึงเฝ้าครวญ
ขอเทพไท้ คุ้มครอง ช่วยป้องพี่
อย่าได้มี ภัยพาล น้ำย้ำหวน
จะรอวัน คืนแนบ แอบเนื้อนวล
รอพี่ชวน ชมชื่น...รื่นภิรมย์
"สุนันยา"
ส่งคำฝาก จากใจ อย่าได้หนี
ปกป้องไทย สุขล้น พ้นไพลี
หน้าที่มี รับใช้ ยอมไกลกัน
ทีบ่นบอก ออกมา เพราะว่าหวง
วันเลยล่วงช่วงหนึ่งรำพึงฝัน
กลัวสาวใต้ ใสสวย ด้วยจำนรรจ์
กลัวพี่นั้น หวั่นไหว ไม่คืนคอน
หากยึดมั่น สัญญา ไม่ลาหลบ
กลับมาพบ สบตา อย่าหลอกหลอน
น้องยังคอย คนดี พี่รินดอนฯ
ด้วยอาวรณ์ นอนเศร้า จึงเฝ้าครวญ
ขอเทพไท้ คุ้มครอง ช่วยป้องพี่
อย่าได้มี ภัยพาล น้ำย้ำหวน
จะรอวัน คืนแนบ แอบเนื้อนวล
รอพี่ชวน ชมชื่น...รื่นภิรมย์
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
