เพราะว่ารัก จึงคิดถึง คะนึงหา
เพราะจากมา พาให้ ใจขื่นขม
เพราะห่วงหวง ยิ่งนัก รักลอยลม
เพราะรักจม ก้นบึ้ง จึงจาบัลย์
ด้วยรักมาก จากใจ ฝากไว้ก่อน
ด้วยอาทร ยามไกล ไร้สุขสันต์
ด้วยเวลา นานเนิ่น ห่างเหินกัน
ด้วยผูกพัน กับเธอ จึงเพ้อครวญ
ความจริงใจ มอบไว้ ให้เธอหมด
ความรักปด ไม่มี หนีกำสรวล
ความนึกคิด ทั้งหมด งดเรรวน
ความเป็นเศษ เป็นส่วน ล้วนจากใจ
รักเพียงเธอ คนเดียว ไม่เหลียวอื่น
รักหยัดยืน สัญญา ว่ารอไหว
รักมั่นคง พะวงหา ทุกคราไป
รักจากใจ แม้ไร้สิทธิ์ ยังคิดคอย
เพราะอะไร มิรู้ ดูเอาเถิด
ใจเตลิด หวิวไหว ไม่เหงาหงอย
ในวันหนึ่ง คิดถึง ซึ่งเกินร้อย
ไยใจคอย พะวง ชักงงงัน
แต่เหมือนน้ำ ท่วมปาก ลำบากจิต
ได้แต่คิด แต่เพ้อ ละเมอฝัน
ต่างคนก็ ต่างใจ ไม่รู้กัน
คงสักวัน หวังไว้ ให้เป็นจริง
ใจเตลิด หวิวไหว ไม่เหงาหงอย
ในวันหนึ่ง คิดถึง ซึ่งเกินร้อย
ไยใจคอย พะวง ชักงงงัน
แต่เหมือนน้ำ ท่วมปาก ลำบากจิต
ได้แต่คิด แต่เพ้อ ละเมอฝัน
ต่างคนก็ ต่างใจ ไม่รู้กัน
คงสักวัน หวังไว้ ให้เป็นจริง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
