.jpg)
ชีวิตเหมือนเหล้าใหม่ในขวดเก่า
เหมือนกับเต่าหัดเดินบนเนินกว้าง
จึ่งต้องใช้ดุลยพินิจทุกทิศทาง
ที่เลือนรางกลางหมอกอาจหลอกตา
ยังอึมครึมซึมเซาสุดเดาได้
อาจลื่นไหลตกหลุมต้องคลุมหน้า
ไม่อยากมัวโอ้เอ้เสียเวลา
เพียงนัยนาคุ้นชินกับดินแดน
หวังมีเธอเป็นเพื่อนยามเลือนหลง
ยามงวยงงจงรับช่วยจับแขน
ยามกำลังใจลดช่วยทดแทน
ประหนึ่งแกนกลางใจอยู่ใกล้เคียง
ดั่งเริ่มต้นนับหนึ่งไม่ถึงสอง
นัยน์ตาจ้องหน้าหลังระวังเสียง
ประคองตัวเดินไปมิให้เอียง
ขอแค่เพียงก้าวหน้าสง่างาม
“ไพร พนาวัลย์”
หากชีวิตนั้นเทียบเปรียบเหมือนเหล้า
คงจะเมานอนกองถึงต้องหาม
ขาดสติขึ้นมาอาจปาชาม
เมาแล้วพล่ามไม่หยุดพูดทั้งวัน
เปรียบชีวิตเป็นน้ำหวานน่าทานกว่า
หิวขึ้นมาดื่มได้ดั่งใจฝัน
ผู้ใหญ่เด็ก เจ๊ก จีน ก็กินกัน
เป็นสีสันของชีวาน่าสุขใจ
ถ้าหาคนชี้ทางณัชว่างอยู่
เพราะรอบรู้ยิ่งเหลือทั้งเหนือใต้
ถนัดชี้แต่เขตประเทศที่ไทย
แต่ถ้าให้ไปนอก บอกว่าโน
--ณัชชา--
คงจะเมานอนกองถึงต้องหาม
ขาดสติขึ้นมาอาจปาชาม
เมาแล้วพล่ามไม่หยุดพูดทั้งวัน
เปรียบชีวิตเป็นน้ำหวานน่าทานกว่า
หิวขึ้นมาดื่มได้ดั่งใจฝัน
ผู้ใหญ่เด็ก เจ๊ก จีน ก็กินกัน
เป็นสีสันของชีวาน่าสุขใจ
ถ้าหาคนชี้ทางณัชว่างอยู่
เพราะรอบรู้ยิ่งเหลือทั้งเหนือใต้
ถนัดชี้แต่เขตประเทศที่ไทย
แต่ถ้าให้ไปนอก บอกว่าโน
--ณัชชา--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
