ชื่อบทกลอน : บ้านนี้ไม่มีเหงา
ผู้แต่ง : พันทอง
กาลเวลา ผันเปลี่ยน เวียนหมุนผ่าน
แสนสราญ บ้านนี้ สุขียิ่ง
ต้นไม้ใหญ่ รายเรียง เคียงแอบอิง
ทั้งมะปลิง มะยม ส้ม มะดัน
ขอบรั้วล้อม พร้อมด้วย กล้วยกระถิน
เก็บแบ่งปัน ทั่วถิ่น กินสุขสันต์
ร่วมพันผูก ปลูกไว้ ใช้สอยกัน
ครอบครัวฉัน ไม่เคยเหงา เราครื้นเครง
ถึงวันเสาร์ อาทิตย์ ปิดเทอมใหญ่
พ่อพาไป ขุดบ่อ ช่างเหมาะเหม็ง
ขี้โคลนเลอะ เกรอะกรัง นั่งละเลง
ยินเสียงเพลง บ้านนา พาสุขใจ
โดดน้ำคลอง หนองห้วย ช่วยล้างเปรอะ
มอมแมมเขรอะ ไปหมด อดไม่ไหว
พ่อตะโกน เก็บสายบัว มาคั่วไฟ
เป็นอาหาร มื้อใหม่ ในตอนเย็น
ตะวันลอย คล้อยบ่าย สายลมพัด
ขึ้นจากหนอง ป้องปัด จอกแหนเล่น
มองท้องฟ้า มืดหม่น ทนลำเค็ญ
พ่อเคี่ยวเข็ญ รีบกลับบ้าน อย่านานนัก
ปอกสายบัว ช่วยแม่ แกแกงคั่ว
พ่อก่อไฟ ในครัว ก้มหัวปัก
แม่ตะโกน หยอกล้อ พ่อทายทัก
เป็นความรัก ของบ้านเรา เหงาไม่มี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
