.jpg)
ด้วยหัวใจพี่หล่นหายเหมือนตายซาก
ด้วยพลัดพรากจากพี่ที่คิดถึง
เมื่อหยุดพักรักไว้ใจคะนึง
พี่รำพึงคิดถึงนางกลางดวงจันทร์
เฝ้าคอยมองท้องฟ้าเหมือนหมาเห่า
เฝ้าซึมเศร้าดวงแดแค่ความฝัน
เฝ้ารักลมลมแล้งแล้งแกล้งสัมพันธ์
รักจอมขวัญมากยิ่งกว่าสิ่งใด
บางครั้งพี่มานั่งรอเพื่อง้อเจ้า
บางครั้งพี่มานั่งเศร้าใจหวั่นไหว
บางครั้งพี่ตามนางมาหาหัวใจ
ทำหล่นไว้..ข้างหน้าที่ท่าพระจันทร์..
ริน ดอนบูรพา
๒๒ ก.ค. ๕๕
ด้วยพลัดพรากจากพี่ที่คิดถึง
เมื่อหยุดพักรักไว้ใจคะนึง
พี่รำพึงคิดถึงนางกลางดวงจันทร์
เฝ้าคอยมองท้องฟ้าเหมือนหมาเห่า
เฝ้าซึมเศร้าดวงแดแค่ความฝัน
เฝ้ารักลมลมแล้งแล้งแกล้งสัมพันธ์
รักจอมขวัญมากยิ่งกว่าสิ่งใด
บางครั้งพี่มานั่งรอเพื่อง้อเจ้า
บางครั้งพี่มานั่งเศร้าใจหวั่นไหว
บางครั้งพี่ตามนางมาหาหัวใจ
ทำหล่นไว้..ข้างหน้าที่ท่าพระจันทร์..
ริน ดอนบูรพา
๒๒ ก.ค. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
