ใครบางคน . . . ชอบยื่นหน้ารับละอองฝน
พึมพำเบา ~ เบา ตอนเม็ดฝนหล่นกระทบใบไม้
คน ~ คนนั้นชอบถอดรองเท้าลุยน้ำฝน . .. ไม่กลัวเป็นไข้
ฉันยังจำได้ . . . ถึงหน้าฝนทีไร . . เป็นต้องเถียงกัน
. ..
. ..ใครบางคน . . . ไม่ชอบถือร่มเพราะอายคนรอบข้าง
แต่จำใจถือเพราะกลัวคนกระหม่อมบาง . .. หนาวสั่น
ไหล่ข้างหนึ่งชุ่มฝนของคน ~ คนนั้น
เป็นเหมือนไออุ่นของแสงตะวัน . .. ในวันที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ใครบางคน . . . ชอบสะพานรุ้งเจ็ดสี
รอลุ้นอยู่ทุกที . .. ว่าฟ้าหลังฝนจะมีรุ้งไหม?
เมื่อก่อนนี้ . . ฉันคิดว่าคน ~ คนนั้น ทำตัวไร้สาระเกินไป
แค่ปรากฏการณ์ธรรมชาติไม่เห็นมีอะไร . . น่ามอง
วันนี้ ~ ฝนเทลงมาตอนที่ใครคนนั้นไม่อยู่
คนเกลียดสายฝนหลบอยู่หลังประตู . .. หัวใจหมอง
ความคิดถึงจากใจ . . ไหลผ่านน้ำตานอง
คิดถึงคนรักสายฝนที่อยู่อีกฟากฟ้าสีทอง . .. เมื่อไหร่จะกลับมา
น้ำตาฟ้าวันนี้ . .. เย็นถึงขั้วหัวใจ
ร่มคันเดิมพิงผนังรอคนไกล . .. กางให้คนเหว่ว้า
หากแม้ไม่มีสิทธิ์ . . เป็นเพื่อนคู่คิดตราบวายชีวา
ก็ยังอยากติดฝนกับคุณอีกครา . . .
ให้หัวใจชุ่มฉ่ำก่อนฝนหมดหน้า . . . ก่อนความเหงาเดินทางมาหาทุกวัน~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
