(มาณวกฉันท์ ๘)
ทอรจเรข เสกบทฉันท์
เล่หประพันธ์ หมายมิตรยล
ตั้งอุระคล้อง จองอนุสนธิ์
เรื่องทิพดล ผลสัตยา
(ลลิตาฉันท์ ๑๒)
http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_image_detail.php?id=3618
รักเธอเสมอนภและดิน ยุพินประภา
ไม่เปลี่ยนหทัย ณ วนิดา แถลงยุบล
ถึงนางสวรรค์สิริพิลาศ สะอาดสกนธ์
มายั่วดนู ฤ ก็มิสน มโนมิคลอน
แต่รุ่งอรุณสุริยะแจ้ง ลุแสงจะรอน
อกชายคนึงเฉพาะสมร มุสาบ่มี
หากเจ้ามิปลงกมลเชื่อ ณ เนื้อพจี
กริ่งเรียมมิมั่นถิรฤดี จะลวงยุพาน
"ถ้าหลอกก็ให้วชิระฟาด พิฆาตมลาน" >> [ชายหนุ่มสาบานครับ...สาบาน]
ลั่นวาทะสัจจะปฏิญาณ สนั่นสกล
ฉับพลันก็เกิดอนิลหวือ อะอื้ออะอล
สายฟ้ากระหน่ำบุรุษจน มะเมื่อมสรีร์ (๗๕๒)
ศรีเปรื่อง
๑๙ ก.พ. ๒๕๕๗
ปล.
นภ = ฟ้า
สกนธ์ = ร่างกาย
สมร = หญิงสาวสวย (แปลได้อีกอย่างว่า การรบ)
ถิร = มั่นคง
ยุพาน = หญิงสาวสวย
มลาน = ตาย
สกล = สากล = ทั่วโลก ทั้งโลก
อนิล = ลม
อะอื้ออะอล = กร่อนจาก อื้ออื้ออึงอล
มะเมื่อม ตัดจาก ดำมะเมื่อม (แสลง)
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
29 เมษายน 2024, 06:10:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เชิญบ้าง.......เชิญแต่งฉันท์พันบท......โดยใช้เวลาสักสิบปีน่าจะพอ (อ่าน 194360 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
