"อริร้าย...ของชายตรม"

(มาณวกฉันท์ ๘)

รัตติสงัด            ภัทรบุรุษ
โคตรหงุด-         หงิดและรำคาญ
นิทระบ่หลับ        นับแกะก็นาน      (เวลานอนไม่หลับ เด็กฝรั่งเขาจะนับแกะกัน )
ไร้ยุวมาลย์          เปลี่ยวสริร์เหลือ

หรีดร่ำระงม           ตรมอุระแหนง
ถูกสรแทง             เสียดมนเผือ
ปานกฤชทิ่ม           จิ้มทะลุเนื้อ
แล้วก็เหยาะเกลือ     แสนทรมาน์

รุ่งทินนี้                 มีกิจแล้ว
ต้องจรแจว             ไปเสาะเลาะหา
ภัตรเอร็ด               เด็ดพสุธา
ให้กมลา                ฟื้นสุขะเพลิน

เหม่! บ๊ะ! แมลง        แฝงตฤณซ่อน
ป่วนดนุนอน             หลับมิเจริญ
บึ่ง ณ ตลาด             มาดมุจะเดิน
Shop บ่มิเขิน           หรีดอริร้าย        (๖๑๓)

ศรีเปรื่อง
๓๐ ก.ค. ๒๕๕๖

ต้องไปซื้อมันมากินให้หายแค้น     

ปล.
รัตติ = กลางคืน
ภัทร = ดี, ประเสริฐ, งาม, น่ารัก
สร = เสียง
เผือ = ข้าพเจ้า
กฤช = กริช
ดนุ จาก ดนู = ข้าพเจ้า
ทรมาน์ จาก ทรมาน ใช้ การันต์ฆ่าเสียง น
ทิน = วัน
ตฤณ = หญ้า
Shop มาจาก Shopping สื่อถึงการจับจ่ายซื้อหา