(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)

"สมี"


เรื่องราวสมีอุตริอ้าง                   วะกระจ่างประหนึ่งเธียร                                                       
อวดตนวิมุตชิพะมิเวียน                สละมูละตัณหา

คนส่วนหนึ่งถูกสมีหลอกก็เพราะ...

เชื่อใดมิใช้พิเคราะห์กระบวน         ตริและทวน ณ สัจจา
มืดมนพิกละนยนา                     สรดับพิการกรรณ

สมมุติ, วิมุติวิปลาส                   สติคลาดสมองตัน
เชื่อคนมิเชื่อวจนะธรรม์               พระสุคต ธ ตรัสสอน

แม้แต่กถาพระชินสี-                   หมุณีคุณากร
ใช่เที่ยงเสมอนิรันดร                   เพราะวะกาละผันแปร

องค์ใดจะใกล้พระอรหันต์              วัตระนั้นสำคัญแท้
ต้องเพียรถนอมพิสุทธิ์แด              กวะชั่วชิวาตน

มรรคาพิสูจน์อัศวชาติ                  ทิวะมาสะผลัดวน
กาลเคลื่อนพิสูจน์นฤกมล              ทินะหนึ่งประจักษ์มาน

ชาวพุทธประสงคะหฤทัย               วะจะได้กระทำทาน
กับสงฆะผู้ลุนิรพาณ                     จิตะหมายอนันต์บุญ

ถูกโลภะกั้นกมลใน                      พิศะไหน ฤ เป็นคุณ
หมายใดทุศีลก็วทะสุน-                 ทระพจนะขอเอา

จนรวยทะลักทะลุสยาม                  ก็เพราะความหทัยเบา
ต่างเชื่อกระแสพจนะเดา                บ่มิตรึกประมวลสาร        (๖๐๙)

ศรีเปรื่อง
๘ ก.ค. ๒๕๕๖