อยากขอแบ่งปันต่อนะครับ

เมื่อแต่ง วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ ได้คล่องพอควรแล้ว

ฉันท์ที่น่าฝึกต่อคือ สาลินีฉันท์ ๑๑ เพราะเพิ่ม ลหุ เข้าไปอีกแค่ ๒ คำ ดังตัวอย่าง (ตำแหน่งที่ ทำสีแดง)

สาลินีฉันท์ ๑๑

*  มีมืด จึ่งมีแจ้ง              สว่างแสง และจำรูญ
มีทุกข์ มีอาดูร                  ก็ย่อมมี สุขานันท์
*  ความหวัง ดังแสงทอง    ประภาผ่อง พะพรายพรรณ
คราเมฆ ฝนแปรผัน            จะโชติหล้า ประดุจเดิม

(หลักภาษาไทย : กำชัย ทองหล่อ)

อย่าลืม : ลหุ คือ สระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด เช่น ธ บ บ่

อีกตัวอย่าง

*  พราหมณ์ครู รู้สังเกต     ประจักษ์เหตุ ตระหนักครัน
ราชา วัชชีสรร                พะจักสู่ พินาศสม
*  ยินดี บัดนี้กิจ              จะสัมฤทธิ์ มนารมณ์
ทำมา ด้วยปรากรม           และอุตสา หะแห่งตน

(สามัคคีเภทคำฉันท์ : ชิต บุรทัต)