เมื่อยามรักมักเลือนจนเลื่อนหลง
ใกล้ปลดปลงมรณังยังใฝ่หา
ขอเพียงลิ้มชิมรักดูสักครา
ลืมอัตตาตัวตนหลงวนเวียน
ประหนึ่งท่องทะเลครืนคลื่นโถมทบ
มิรู้จบวกวนจนหันเหียน
ดั่งต้องมนต์วนวงในกงเกวียน
ไร้บทเรียนสอนใจให้จดจำ
กว่าถึงจุดก็จบเกินหลบหลีก
แรงรักฉีกแผลใจคล้ายขย้ำ
ดวงตะวัน,จันทร์เจ้าขา..ข้าฯบวงบำ
โปรดชักนำรักแท้แก่ข้าฯที
"ประภาคาร"
06/24/2012
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
