กระผมนั่งอ่านกลอนตอนพลบค่ำ
เห็นกลอนพร่ำใจคิดตะขิดตะขวง
ชวนคิดถึงลำนำเพลงบำบวง
จากหอห้วงดาวรวีที่ขอบฟ้า
ดั่งรำพันเพลงเคล้าเร้าใจจ่อ
เพลงใดหนอเคยครวญชวนเพรียกหา
รำพึงถึงใครแล้วหรือแก้วตา
ดาริกาดวงใดไหนลืมกัน
แล้วกอดหมอนรอดาวถึงคราวแจ่ม
เห็นดาวแซมวิไลในความฝัน
ยังหยอกล้อกระพริบกระซิบจันทร์
เพื่อแบ่งปันแสงอำไพมิให้ท้อ
รการตติ
ร่ายระบำรำจวนครวญหาพี่
ท่ามราตรีหม่นหมอง..น้องวอนขอ
จันทร์เจ้าขา..นำรัก..ข้าฯถักทอ
ร้อยพวงช่อคล้องใจใครคนนั้น
บรรเลงเพลงอ้อยสร้อยเป็นถ้อยผ่าน
คีตกานต์หวานฉ่ำ..ลำนำฝัน
จนเดือนล่วงดวงดับ..รับตะวัน
ดาวแซมนั้นยังรอ..มิท้อเลย
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
