ท้องฟ้า..ใบกว้าง
กับหยาดฝนหยดบาง.เรียกความอ้างว้าง..ได้เสมอ
ยิ่งตกดึก..ยิ่งหนาวเหน็บ ..บางทีก็เจ็บ .จนเผลอเพ้อ
กี่ครั้ง กี่ครั้ง ความทรงจำเก่าเก่าก็เรียกหาเธอ..เมื่อฝนปราย
ถ้าตรงนี้..ยังเหมือนเดิม
บรรยายดีๆคงช่วยเติม..ความสุข.อ่อนอุ่นได้
แต่ตอนนี้เหลือเพียงหยาดฝน..กับเงาหม่น..ข้างกาย
อากาศแบบนี้อยากมีใคร..นอนกอดอุ่นไอ.. .เหลือเกิน
my smile
กับหยาดฝนหยดบาง.เรียกความอ้างว้าง..ได้เสมอ
ยิ่งตกดึก..ยิ่งหนาวเหน็บ ..บางทีก็เจ็บ .จนเผลอเพ้อ
กี่ครั้ง กี่ครั้ง ความทรงจำเก่าเก่าก็เรียกหาเธอ..เมื่อฝนปราย
ถ้าตรงนี้..ยังเหมือนเดิม
บรรยายดีๆคงช่วยเติม..ความสุข.อ่อนอุ่นได้
แต่ตอนนี้เหลือเพียงหยาดฝน..กับเงาหม่น..ข้างกาย
อากาศแบบนี้อยากมีใคร..นอนกอดอุ่นไอ.. .เหลือเกิน
my smile
ห่มผ้าแล้วไม่อุ่นสักวัน
อยากชวนเธอมานอนใกล้กัน . .. ผมก็เขิน
จำผมได้ไหม? . . คนที่พบกันตรงบันไดทางเดิน
มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ . .. ผมตั้งใจ
เป็นแค่ผู้ชายธรรมดา
ที่เฝ้ามองเธอไม่ว่าอิริยาบทไหน
อากาศเย็น ~ เย็นแบบนี้ . .. มักเห็นคนดีเหม่อมองไกล
กำลังเหงาอยู่ใช่ไหม?
อยากชวนเธอมาหลบฝนใกล้ ~ ใกล้ . . ใต้หลังคาเดียวกับผู้ชาย . . ที่ชอบมองเธอ~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
