วันเมฆครึ้ม ไม่นาน ก็ผ่านพ้น
ธรรมชาติ สับสน บนกระหึ่ม
ฟ้าครางครวญ หมองไหม้ ใจสลึม
โจ๊ะพรึ่มพรึม ฝนมา หน้าร้อนคลาย
มองลอดช่อง หน้าต่าง ทางด้านขวา
เห็นพฤกษา ลู่ลม สุขสมหมาย
ฝูงนกกา บินว่อน ร่อนมาตาย
หรือว่าเป็น รางร้าย แสนหน่ายจินต์
ฝนไม่ตก หัวอก ยิ่งร้อนรุ่ม
ดั่งไฟสุม ดวงแด แพ้เสียสิ้น
ขอวอนฟ้า พาเมฆ เสกลงดิน
สายฝนริน อีกครั้ง ดังตั้งใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
