ฉันเก็บหัวใจไว้เพื่อรอใครสักคน
แต่ไม่เคยมีสักหน . . หรือสักคนที่อยากใช้ลมหายใจ . .. ร่วมกับฉัน
คนที่ผ่านเข้ามา . . แค่พบและพูดจาไปวัน ~ วัน
มีบ้างที่มองตาแล้วไหวหวั่น . . . แต่ก็เป็นความผูกพัน . . แค่ชั่วคราว
ชีวิตของฉันคงเดียวดายอย่างนี้
ไร้อ้อมแขนของคนที่ . .. มอบหัวใจกันหนาว
ทอดเงาเดียวดายภายใต้แสงตะวัน . . หลับฝันคนเดียวใต้แสงดาว
ตื่นมาพบกับรุ่งเช้า . .. ที่อ้างว้าง ~ ไม่มีใคร
ฉันเก็บหัวใจไว้เพื่อรอใครสักคนจนเริ่มท้อแท้
เพราะช่วงชีวิตที่ผ่านมาพบแต่ความผิดหวัง ~ หวั่นไหว
ฉันเป็นมนุษย์ที่ไร้ค่า . . ไม่คู่ควรได้รับความรักจากใครสักคน . . หรือไร?
ความเหงาจึงเดินทางมาเยี่ยมหัวใจทุกวัน
ภายใต้เงาท้องฟ้าสีคราม
ฉันคงตายไปพร้อมกับคำถามและความใฝ่ฝัน
รอยเศร้าที่อยู่ในใจ . . . คงติดตามฉันไปตลอดกาล
บนทางเดินที่ฉันก้าวผ่าน . .
คนเดียวที่ไม่มีใครต้องการ . .. คือฉันเอง~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
