จะหกห้า ห้าหก อกจะแตก
ฤทัยแหลก เป็นจุล ลุ้นที่สุด
สามสิบเก้า อาศา พาชำรุด
อยากจะหยุด หายใจ กลัวตายฟรี
คิดอยากหนี ไปอยู่ บนภูเขา
กลัวอาการ หนักกว่าเก่า เศร้าใจนี่
จะไปอยู่ ทะเลทราย วายชีวี
กลัวเป็นผี ทะเลทราย หน่ายอุรา
คิดไปมา พาเอา เหงาดวงจิต
ด้วยอากาศ วิปริต จิตตกหนา
ตัดสินใจ อยู่บ้าน ฟุ้งซ่านนา
แทบเป็นบ้า ไม่ไหว ใครช่วยที
พันทอง