.jpg)
เฝ้าคอยใครให้มาหาสักหน
คงมืดมนหนทางอย่างที่ฝัน
วินาทีที่เคลื่อนเหมือนว่ามัน
แสนยาวนานผ่านวันนั้นช้าเกิน
รู้ทั้งรู้อยู่นั้นฉันคอยเก้อ
เพราะว่าเธอเปลี่ยนไปใจห่างเหิน
เส้นทางรักไร้แววแนวทางเดิน
เธอคงเมินหมดเยื่อมิเหลือใย
หวังรักเริ่มเติมฝันกันสานต่อ
คนที่รอท้อนักรักเฉไฉ
ความสัมพันธ์นั้นหยุดสะดุดไป
พบบางใครขั้นกลางระหว่างเรา
รักแตกหน่อช่อตระการบนลานโศก
วิปโยคโชคชะตาคราอับเฉา
น้ำตารดแทนน้ำทุกค่ำเช้า
ค่ารักเท่าเถ้าถ่าน...ซึมผ่านดิน
---สะเลเต--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
