(ขอบคุณภาพห่วยๆจากตัวเองค่ะ)
นั่งมุมห้อง
จดจ้องอยู่ ที่หน้าต่าง
เธอรู้ไหมฉันอ้างว้าง
ใจห่าง (-_-) และเปลี่ยวเหงา
อยากได้มือเล็ก..เล็ก ของเธอมาบรรเทา
ปาดน้ำตาคนเศร้า ให้ออกไป
เธอรู้ไหม...ฉันเป็นห่วงเธอเสมอ
แม้จะนอน...ก็ละเมอเพ้อถึงเธอใช่คนไหน
เพราะคนที่ฉันรักก็รู้อยู่แก่ใจ
เธอนั่นไงที่รักของฉันคนดี
...แต่ตอนนี้...
ห้องวางมีสีดำมืดหมดแสงสี
ไม่มีความสุนทรีย์
เกิดขึ้นที่ไหน...
มีแต่ความเจ็บปวด ซ้ำ-ซ้ำ ตอกหัวใจ
หรือเธอจะแอบคิดถึงคนบางใคร (ใครบางคน)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
