เยื่อใยบางฟางเฟ้นเส้นสุดท้าย
ถูกทำลายย่อยยับลงกับขวัญ
หนังหุ้มเห็นเอ็นดูกรัดผูกพัน
กล้ามแน่นหนันเนื้อแนบฝ่อแฟบบาง
เท้ายันพื้นยืนส่ายมือป่ายเกาะ
ข้อลั่นเป๊าะเจ็บแปลบแถบสีข้าง
จับตะคริวนิ้วชิดบิดล็อคคราง
ตึงทั่วร่างบีบนวดคลายปวดเบา
ลืมเปลือกตาอ้าหับขยับแว่น
ยืดอกแอ่นเซถลารีบคว้าเสา
ต้องลมบนฝนพราวหนาวสั่นเทา
ฝ่าแดดเผาเหงื่อไคลซึมไหลซม
ฟื้นข้าวปลาอาหารคางยานเคี้ยว
กัดขอดเหนียวหนาหยาบหลู้ลาบขม
สับเครื่องในไตตูดหั่นปูดปม
ลงหม้อต้มเติมถ่านนานตั้งไฟ
คอยเปื่อยยุ่ยผุยผงลงครกบด
ปั้นข้าวจดจิจิ้มชิมกินได้
ครั้นลมแล่นแน่นอกตื่นตกใจ
เรียกคนไวรถหวอส่งหมอยา
เยื่อใยแยกแตกขาดอนาถแท้
ยากเปลี่ยนแปรจีรังรูปสังขาร์
กอปรกุศลผลบุญนำหนุนพา
สถิตคราลับล่วงสรวง/นรก
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
