.jpg)
บทกวีไม่หวานเหมือนดังว่า
เมฆตรมถมเต็มเติมน้ำตา
ท้องฟ้าฟั่นเฟือนเหมือนฟูมฟาย
ครืนครั่นลั่นอึงถมึ/งฟ้า
นัยน์ตามืดหม่นฉงนฉงาย
หวาดสะทกอกแปลบแทบวางวาย
เดียวดายอ้างว้างกลางวายุ
นานเนิ่นเกินทนจำทนต่อ
ราวรอริ้วฝันมาบรรจุ
เติมใจไต่ฝันให้บรรลุ
เร่งมุใจมุ่งถึงพรุ่งนี้
กามนิต - ๑๐ เม.ย.๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
