ชื่อบทกลอน : ดอกไม้แห่งความหวัง
ผู้แต่ง : GreenMonkey
หญ้าหยัดยืน ตื่นตน บนผืนหญ้า
เหยียดร่างท้า เปลวแดด ที่แผดเผา
ปูพรมหญ้า ป่าระยับ รอรับเงา
หญ้าอยู่เหย้า ยังพื้น เพื่อยืนยง
ไม้ก็ยืน อยู่หยัด รกชัฏป่า
บนพรมหญ้า เหยียดหยั่ง ฝังรากส่ง
ต้นตระหง่าน ก้านใบ ชูให้ตรง
เพื่อดำรง พืชพันธุ์ สวรรค์พนา
สวรรค์เอย เคยขจี ด้วยสีเขียว
กลับซีดเซียว ทั้งต้น จนพรมหญ้า
กิ่งก้านใบ นั้นมี แต่สีชา
ความเป็นป่า ราวหมด กับหยดแล้ง
แต่หยดฝัน อันเลือน เป็นเหมือนฝัน
ดอกไม้สวรรค์ บานแย้ม ใครแต้มแต่ง
ชมพูขาว ม่วงส้ม อมเหลืองแดง
ราวรุ้งแฝง สีชา ป่าร้อนรน
ความหวังเพิ่ม เติมต่อ เกิดก่อหวัง
ป่านั้นยัง รอเมฆ ช่วยเสกฝน
เพียงดอกไม้ ยังอยู่ ยังสู้ทน
ป่าหญ้าย่อม พร้อมผจญ จนแล้งเลือน
ลิงเขียวหายไปนาน ปิดเทอมจริงๆ เลยมีโอกาสแวะมาครับ ^^
ปล.พิมพ์ผิดไปคำหนึ่งครับ ขอบคุณคุณเมฆาด้วยครับผม แหะๆ
ผู้แต่ง : GreenMonkey
หญ้าหยัดยืน ตื่นตน บนผืนหญ้า
เหยียดร่างท้า เปลวแดด ที่แผดเผา
ปูพรมหญ้า ป่าระยับ รอรับเงา
หญ้าอยู่เหย้า ยังพื้น เพื่อยืนยง
ไม้ก็ยืน อยู่หยัด รกชัฏป่า
บนพรมหญ้า เหยียดหยั่ง ฝังรากส่ง
ต้นตระหง่าน ก้านใบ ชูให้ตรง
เพื่อดำรง พืชพันธุ์ สวรรค์พนา
สวรรค์เอย เคยขจี ด้วยสีเขียว
กลับซีดเซียว ทั้งต้น จนพรมหญ้า
กิ่งก้านใบ นั้นมี แต่สีชา
ความเป็นป่า ราวหมด กับหยดแล้ง
แต่หยดฝัน อันเลือน เป็นเหมือนฝัน
ดอกไม้สวรรค์ บานแย้ม ใครแต้มแต่ง
ชมพูขาว ม่วงส้ม อมเหลืองแดง
ราวรุ้งแฝง สีชา ป่าร้อนรน
ความหวังเพิ่ม เติมต่อ เกิดก่อหวัง
ป่านั้นยัง รอเมฆ ช่วยเสกฝน
เพียงดอกไม้ ยังอยู่ ยังสู้ทน
ป่าหญ้าย่อม พร้อมผจญ จนแล้งเลือน
ลิงเขียวหายไปนาน ปิดเทอมจริงๆ เลยมีโอกาสแวะมาครับ ^^
ปล.พิมพ์ผิดไปคำหนึ่งครับ ขอบคุณคุณเมฆาด้วยครับผม แหะๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
